ماساژ، دستکاری سیستماتیک بافت نرم با هدف عادی سازی آنها می باشد. ماساژ در واقع ناشی از احساس انسان به لمس شدن است؛ در ابتداییترین شکل خود میتوان به در آغوش گرفتن و یا دست دادن با یکدیگر اشاره نمود. در بیانی دیگر، ماساژ کاملترین شکل ارتباط حسی از طریق لمس کردن است. این کار معمولا به شکلی حرفه ای توسط ماساژور ها انجام می گردد. آنها از انواع روشهای فیزیکی استفاده میکنند، از جمله فشار ثابت یا حرکتی. درمانگران عمدتا از دستان خود استفاده میکنند، اما ممکن است ساعد، آرنج یا پای خود را نیز وارد کار نمایند.
لمس کردن جزء اصلی ماساژ بوده که در دل خود علم و هنر را به نهایت ترکیب می نماید. در ماساژ تمام نواحی بدن فرد توسط ماساژور مشت و مال داده میشود. جلسات معمولا حداقل ۵۰ دقیقه طول میکشد که اجازه میدهد زمان کافی برای کار بر روی تمام قسمتهای اصلی بدن مانند کمر، شانه، پاها، شکم، دست و گردن وجود داشته باشد.
هدف اصلی ماساژ، کمک به بهبود بدن جهت افزایش سلامتی و آرامش می باشد. این به معنای متعادل سازی نیازهای روانی، عاطفی و فیزیکی افراد است. اغلب انواع تکنیک ها و سبک های ماساژ بر اساس مهارت درمانگر، دامنه تمرین و هدف اصلی جلسه ماساژ تعیین می گردد.
استفاده از ماساژ درمانی به هزاران سال قبل برمیگردد. در نوشتههای چین باستان، ژاپن، هند، کشورهای عربی، مصر، یونان و روم به این روش درمانی اشاره شده است. در اروپا در دوره رنسانس، ماساژ به طور گستردهای مورد استفاده قرار گرفت. در دهه ۱۸۵۰ دو پزشک آمریکایی که در سوئد تحصیل می نمودند، ماساژ درمانی را در ایالات متحده باب کردند. شواهد علمی در این خصوص محدود می باشد. دانشمندان هنوز نمیدانند که در حین ماساژ، چه تغییراتی در بدن رخ داده و ماساژ چگونه بر روی سلامت بدن تاثیر میگذارد.
افراد برای درمان بیماریهای مختلف از ماساژ درمانی استفاده می نمایند. از جمله برای کاهش و تسکین درد، بهبود آسیبهای ورزشی، کاهش استرس، تمدد اعصاب، بهبود اضطراب و افسردگی و کمک به سلامت عمومی.
اصطلاح "ماساژ درمانی" انواع مختلفی از تکنیکها را شامل میشود. به طور کلی درمانگرها، با استفاده از دست، عضلات و بافتهای نرم بدن را ماساژ و مالش میدهند. درمانگرها، اغلب از دست و انگشتهای خود استفاده میکنند، اما ممکن است از ساعد، آرنج یا پا نیز برای ماساژ استفاده نمایند.
نظریههای متعددی در مورد نحوه تأثیر ماساژ بر روی بدن وجود دارند. برخی از آنها بر این باورند که ماساژ با استفاده از تحریک میتواند از ارسال سیگنالهای درد به مغز جلوگیری نماید. تعدادی دیگر بر این باورند که ماساژ میتواند به رهایی برخی مواد شیمیایی مانند سروتونین یا اندورفین در بدن کمک کند.